Czego żałujecie po ślubie? Co byście zmieniły?

Bardzo przykra sprawa, ponieważ czeka mnie właśnie rozwód z winy męża. Byliśmy niespełna 2 lata małżeństwem, teraz czeka mnie rozwód.. Na szczęście mogę liczyć na pomoc kancelarii https://adwokat.jgora.pl.

Ja chyba zorganizowałabym sobie taki elopementelopement, z dala od wszystkiego, tylko we dwoje, super klimat!

Mi bardzo podoba się styl rustykalny albo boho jak tutaj https://folwarkruchenka.pl/wesele-w-stylu-rustykalnym/ a do tego jakby jescze w plenerze... :-)

Ja tam nie żałuję własnych wyborów. Jeśli jednak miałabym to zrobić jeszcze raz to wyprawiła bym pewnie wesele glamour :-)

Powiem Wam szczerze, że osobiście poza butami oczywiście, zmieniałabym najchętniej fotografa. Generalnie bardzo żałuję, że nie zdecydowałam się na usługi, tak dobrego specjalisty jak chociażby albertczyzowicz.pl . Jakiś czas temu natknęłam się na jego portfolio i muszę tutaj powiedzieć, że totalnie mnie zachwyciło. Zdjęcia jego autorstwa są takie świeże, naturalne i można w nich wyczuć niepowtarzalny nastrój.

Może troszkę żałujemy, ze nie zrobiliśmy sobie sesji ślubnej gdzieś nad jeziorem albo dalej. Zainsporowałam się ostatio takim wpisem https://www.weddingcreations.pl/fotografia-slubna-bez-granic/ i pomyślałam, ze jednak warto wyrwac się poza granice schematu. Zdjęcia se ślubu mamy piękne ale może dopełnieniem byłyby właśnie takie zdjęcia z sesji gdzies poza granicami naszej okolicy.

Myślę że warto dobrze zabrać się i przemyśleć kwestie wyboru fotografa ślubnego. Piękne zdjęcia ślubne to podstawa pamiątki na lata. Tu znajdziesz poradnik jak to zrobić żeby potem nie żałować decyzji: https://www.kozinski-foto.pl/jak-wybrac-fotografa-slubnego/

Zaprosiłabym więcej gości ;]

Ja zmieniłabym salę weselną. Nasze wesele odbywało się jakby na dwóch salach, bo w jednej stały stoły z jedzeniem a w drugiej był zespół i parkiet do tańczenia. Od początku uważałam, ze to zły pomysł, ale dałam się namówić i teraz żałuję. Prawie nikt się nie bawił przez to, wszyscy siedzieli przy stołach

Ja natomiast skorzystałabym z usług firmy organizującej wesela, ponieważ nie mieliśmy oboje czasu na przygotowania, ze względu na dosyć zajmującą pracę. Dopiero teraz trochę się to wszystko uspokoiło. Tak czy inaczej, albo byśmy brali ślub teraz, po kilku latach, albo wtedy zatrudnilibyśmy profesjonalistów. Moja siostra miała tych i wyszło bardzo dobrze: [nazwa firmy usunięta przez redakcję]

Ja tak samo zainwestowałabym w lepszego fotografa

Ja żałuję, że miałam kiepskiego fotografa. Gdybym zdecydowała się na [nazwa firmy usunięta przez redakcję] na pewno miałabym piękną pamiątkę do końca życia a tak namówiona przez znajomego mam średniej jakości zdjęcia, z których wcale nie jestem zadowolona.

Ja mam plan niczego nie żałować, nawet jeśli nie wszystko się uda
Dzięki za rady! Potwierdzam - makijaż próbny to podstawa! No chyba ze ktoś ma po prostu szczęście

Na pewno lepiej bym się rozejrzała za makijażyską i zrobiłabym makijaż próbny. Makijażystkę, do której poszłam poleciła mi koleżanka, i zdałam się na jej opinię, co było błędem, ponieważ w końcu gust każdy ma inny. Mi makijaż bardzo się nie podobał, wizażystka uparła się na nakładanie mi różu, w którym wyglądałam jak laleczka, w końcu doprowadzona niemal do ostateczności kazałam go zmyć i był robiony na nowo. Pierwszy makijaż być za mocny, nie pasujący do mojej urody, albo po prostu mi się nie podobał, no ale chyba to jest jedno z najważniejszych kryteriów Drugi makijaż wyszedł całkiem OK, ale ile stresu nabawiłam się w tym czasie... Nie warto. Jeśli nie jesteście pewne kogoś na 100% (fryzjerski akurat byłam, ale z usług makijażystki w ogóle korzystałam pierwszy raz w życiu), koniecznie róbcie próbny makijaż i uczesanie. Będzie jeszcze czas na sugestie, poprawki, inne koncepcje, a nawet w najgorszym razie na znalezienie kogoś innego.

Ja bym wiele zmieniła. Wzięłabym inną salę weselną, inną suknię, buty, nawet menu (teraz jestem weganką). Zaprosiłabym też mniej osób, chociaż i tak mieliśmy z 50. Fryzura, którą miałam też mi się już nie podoba. Ogólnie to tylko męża bym nie zmieniła... A najchętniej to przysięgłabym mu miłość, wierność i uczciwość małżeńską tylko przed rodzicami i świadkami, ew. dziadkami.

Zrobiłabym sobie zdjęcie portretowe sam na sam z siostrą i bratem!
No i mniej bym się stresowała ;p

Ekhm, no cóż... przyznam, że u mnie parę rzeczy by się znalazło:

- zaprosiłabym więcej osób, żeby nikt się nie obraził (z zaproszonych 120 przybyło 60, więc spokojnie mogłam jeszcze zaprosić 12 osób, które początkowo odrzuciłam z braku miejsca i pieniędzy).

- dałabym sobie więcej czasu na znalezienie dobrej makijażystki (miałam fatalną), także na sesję plenerową!

- powtórzę się: zadbałabym o piękniejszy makijaż i fryzurę na sesji zdjęciowej w plenerze.

- zamiast zwykłego ciasta podałabym kolorowe muffinki (cena jest bardzo podobna).

- zrobiłabym zdjęcie samego stroju i dodatków.

- wysłałabym każdemu z gości listowne podziękowanie (podziękowanie ze zdjęciem o trzymały od nas ciocie i babcie, ale niestety nie wszyscy goście).

Za to nie zmieniłabym swojej sukni ślubnej, jestem w niej zakochana do dziś!